2. Άτλαντες
Πολλοί αναγνώστες μάς ρωτούν ποια υπήρξε η επίδραση των Ατλάντων στην ελληνική γλώσσα και το αντίστροφο. Η απάντηση είναι απλή: καμία.
Παρ’ ότι οι Άτλαντες είναι γενικά ανθρωπόμορφοι, τα κεφάλια τους και ειδικά τα στοματικά μόρια έχουν μορφή μεταξύ οψάριου, κολύμβριου, σκαπάνης και κάτι άλλου οπότε η ομιλία τους είναι τελείως διαφορετική από την ανθρώπινη. Σε ότι αφορά την αρχιτεκτονική τής σύνδεσης των λέξεων (γραμματικοί κανόνες, συντακτικό), οι Άτλαντες διέθεταν ήδη ένα ανεπτυγμένο σύστημα όταν έφτασαν στη Γη, το οποίο κάλυπτε τις ανάγκες τους. Έτσι κανένας από τους δύο λαούς δεν χρειαζόταν να ενισχύσει την γλώσσα του με στοιχεία τής γλώσσας τού άλλου. Τώρα, αν οι Άτλαντες εμπλούτισαν το εννοιοστάσιό τους από τους Έλληνες (και έφτιαξαν αντίστοιχες λέξεις στην γλώσσα τους) δεν χρειάζεται να το κάνουμε θέμα.
Οφείλουμε όμως να τους αποδώσουμε τα εύσημα – και μάλιστα με χαρά μας! – για το ενδιαφέρον και την φροντίδα τους προς τις φάλαινες. Ανάλυση απολιθωμάτων και παγωμένων φυσαλίδων στην Ανταρκτική έδειξαν ότι οι φάλαινες ανέπτυξαν το τραγούδι τους ποιοτικά (περίπου κατά 230%) και ποσοτικά (περίπου κατά 340%) κάτω από την καθοδήγηση των Ατλάντων (ZY Cousteau, ανακοινώσεις σε συνέδρεια, 1968, 1972 και ZY Cousteau & D Sharkfish, άρθρο στο Westminthorshire Global Bulletin, Nov. 1976).
Τα παρακάτω παρ’ ότι ξεφεύγουν από την άμεσα σχετιζόμενη με την ελληνική γλώσσα θεματολογία, θεωρήσαμε χρήσιμο να τα παραθέσουμε, ως άμεσα σχετιζόμενα με τον ελληνικό πολιτισμό:
Οι Άτλαντες ήρθαν στη Γη περίπου το 15560 π.Χ. και εγκαταστάθηκαν σε ένα μεγάλο νησί - το οποίο ονόμασαν Ατλαντίδα - με την σύμφωνη γνώμη των Ελλήνων. Οι Έλληνες μπορούσαν να είχαν ασκήσει βέτο για την εγκατάσταση ωστόσο αυτό θα κακοχαρακτηριζόταν με βάση την διαπλανητική ετικέττα. Ο μικροπληροφοριακός κρυστάλλινος κύβος όπου καταγράφηκε η συμφωνία φυλασσόταν στο ιερό ερμάριο τού ιερού φοριαμού που επάνω του στεκόταν ο ομφαλός τής Γης (Δελφοί, Ελλάδα). Κλάπηκε από Πέρση μυστικό πράκτορα το 456 π. Χ. και παραδόθηκε ως λάφυρο σε μία τάξη των Ελοχίμ δύο χρόνα αργότερα (Πλούταρχος, Χαμένοι μικροπληροφοριακοί κρύσταλλοι, κεφ. ΙΙΙ). (Σ.τ.Συντάκτη: στο λαιμό να τους κάτσει – λες και τους χρησιμεύει σε τίποτε ο κρύσταλλος. Πάντως, μετά από αυτό, οι Άτλαντες στράφηκαν εναντίον των Ελοχίμ.)
Υπάρχουν αρκετοί, καθ’ όλα σεβαστοί, άξιοι και αναγνωρισμένοι ιστορικοί ερευνητές, οι οποίοι διατείνονται ότι οι Έλληνες και οι Άτλαντες είχαν εχθρικές σχέσεις (ακόμα και προαιώνιες). Εμείς δεν συμμεριζόμαστε αυτήν την τόσο ακραία θέση των συναδέρφων. Είναι αναμενόμενο, όταν συναντώνται ένας μεγάλος πολιτισμός με έναν μεγαλούτσικο πολιτισμό, να προκύπτουν περίοδοι εντάσεων. Αλλά αυτές δεν είναι μόνιμες. Ο Πλάτωνας έχει καταγράψει ρητά (Τιμαίος, παράρτημα δ’ και Κριτίας, αναθεωρημένη – επαυξημένη έκδοση με σχόλια τού Αριστοφάνη) ότι «μία ζεστή συνεργασία αναπτύχθηκε μεταξύ των δύο λαών» και «... [έλαβαν χώρα] πολλές ανταλλαγές πολιτιστικές και τεχνολογικές».
Οι Άτλαντες – καλοζωιστές γενικότερα – δίδαξαν στους Έλληνες τα γεμιστά μπισκότα, το παιχνίδι «Πύργοι τού Ανόι» και τα ελατήρια μονής κατεύθυνσης. Γενικά είχαν πάθος με τους κύκλους και την ομόκεντρη διάταξη. Από σωζόμενα έργα τους, χιλιάδες χρόνια αργότερα, ο Δάντης Α. εμπνεύστηκε την ρυμοτομία τής Κόλασης και τού Καθαρτήριου. Οι Έλληνες χαμογελούσαν ευγενικά σε αυτήν την ψύχωση και δεν παρασύρθηκαν. Από την μεριά τους δίδαξαν στους Άτλαντες τον πυρηνικό μαγνητικό συντονισμό, τα Ω4 λιπαρά, την βαρυτική εστίαση ακτίνων-Χ και τους προσκαλούσαν συχνά για διακοπές στο πολυτελές θέρετρο τού αρχιπελάγους Ωγυγία (σημερινό νησί τού Πάσχα). Από κοινού οι δύο λαοί ανέπτυξαν δορυφορικό δίκτυο για την κατόπτευση τού κόκκινου πλανήτη Ερκόλουμπους (13000 π. Χ.).
Με βάση την τροχιά του, οι Άτλαντες προέβλεψαν ότι το έτος 89βFμ (12300 π.Χ.) ο Ερκόλουμπους θα πλησίαζε κρίσιμα την Γη και η Ατλαντίδα θα καταστρεφόταν. Το 89λFμ (12400 π.Χ.) έκαναν αίτηση για να μετοικήσουν σε άλλη ήπειρο τής Γης. Το Διαγαλαξιακό Συμβούλιο για την Προστασία και Διάδοση τής Ελληνικής Γλώσσας (δΓΣΠΔΕΓ) δεν έδωσε την άδεια του. Για τα γεγονότα εκείνου τού καιρού έχουν γραφτεί πάρα πολλά. Η καθαρή αλήθεια είναι:
α) πράγματι, οι Έλληνες δεν επιθυμούσαν να αποικίσουν οι Άτλαντες άλλη γεωγραφική περιοχή τής Γης.
β) οι Έλληνες διέθεταν στο 1300μελές δΓΣΠΔΕΓ δέκα εκλέκτορες. Στο συνέδρειο πριν την μυστική ψηφοφορία, ο επικεφαλής εκπρόσωπος των Ελλήνων διατύπωσε λακωνικά τις αντιρρήσεις των Ελλήνων, χωρίς εμπάθεια και μελοδραματισμούς. (Όλα τα πρακτικά τού συνέδριου βρίσκονται στην αρχειοθήκη τού ναού τής Καλλιόπισσας στους πρόποδες τού ηφαίστειου Κιλαουέα (Χαβάη). Στην ψηφοφορία είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο οκτώ από τους δέκα Έλληνες εκλέκτορες ψήφισαν σίγουρα αρνητικά ενώ οι άλλοι δύο πιθανόν ψήφισαν λευκό.
Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι οι Αιγύπτιοι ιερείς με τους οποίους συνομίλησε ο Πλάτωνας και που δεν είχαν κανένα λόγο να θέλουν να κολακέψουν την Ελλάδα, τού είπαν οι ο Ώρος και η Ίσιδα είχαν διαβεβαιώσει πως οι Έλληνες δεν άσκησαν καμία παρασκηνιακή μεθόδευση για να φύγουν οι Άτλαντες από την Γη.
Οι Άτλαντες μετανάστευσαν – με κύριο ενδιάμεσο ορμητήριο τον πλανήτη Κρόνο – ανάμεσα στα έτη 12340 – 12310 π.Χ. και όπως ήταν αναμενόμενο επρόκειτο για χρόνια πίκρας. Κάποιες εσωτερικές έριδες σχετικά με την στρατηγική που ακολουθήθηκε στην υποστήριξη τής αίτησής τους αλλά και με την επιλογή τού νέου προορισμού τους, οδήγησαν στη δημιουργία μυθευμάτων για εμφύλιους πολέμους, καταστροφή τής Ατλαντίδας από πυρηνικά όπλα κ.τ.λ.. Οι Μάγιας έφτασαν να γράψουν στα χρονικογραφήματά τους ότι ο γενάρχης των θεών από τον Κρόνο φώναξε «όχι θα κάτσω να σκάσω» και πάτησε τον διακόπτη των εκρηκτικών προκειμένου να μην αφήσει τον τεράστιο «λίθο από τον ουρανό» να καταστρέψει το νησί του. Τίποτα τέτοιο δεν συνέβη. Ο τελευταίος Άτλαντας αποχαιρέτησε την Γη επτά χρόνια πριν το νησί καταρρεύσει (12302 – 12300 π.Χ.) υπό την επίδραση τού Ερκόλουμπους. Και οι Έλληνες δεν χάρηκαν για αυτό.
Οι Άτλαντες, ο Ερκόλουμπους και ο Κατακλυσμός
Οι Έλληνες γνωρίζοντας ότι ο Ερκόλουμπους θα πλησιάσει τη Γη με καταστροφικά αποτελέσματα, έλαβαν τα καλύτερα μέτρα που μπορούσαν. Η ιδέα να καταστρέψουν τον κόκκινο πλανήτη απορρίφθηκε τόσο για ηθικούς λόγους όσο και επειδή η ζώνη αστεροειδών που θα δημιουργούνταν θα έφερνε στο μέλλον μεγαλύτερα προβλήματα. Οι Άτλαντες μούτρωσαν επειδή δεν επιλέχθηκε η λύση τής καταστροφής τού Ερκόλουμπους, ωστόσο σε αυτό το θέμα το Συμβούλιο για την Διατήρηση τού Γαλαξία (ΣΔΓ) ήταν κάθετο: «Δεν καταστρέφουμε πλανήτες ελαφρά τη καρδία, έτσι επειδή μάς βολεύει», ετυμηγόρευσε. Έτσι ως πρώτη γραμμή άμυνας τέθηκε αντιβαρυτική ομπρέλα με κέντρο τον ουρανό πάνω από την Ατλαντίδα, που θα ήταν η πλησιέστερη περιοχή στην τροχιά τού κόκκινου πλανήτη. Οι Έλληνες και οι Άτλαντες γνώριζαν ότι με αυτόν τον τρόπο το νησί δεν θα μπορούσε να σωθεί, θα αποσωβείτο όμως περαιτέρω οικολογική καταστροφή.
Ως παράλληλη άμυνα, οι Έλληνες χρησιμοποίησαν ειδικούς ιερείς επιστήμονες για την μουσική απαγγελία ειδικών στίχων που θα κρατούσαν το δυνατόν μακρύτερα τον κόκκινο πλανήτη. Φυσικά συνοδεύονταν από τον κατάλληλο εξοπλισμό (μεγαφωνικές εγκαταστάσεις κ.τ.λ.). Εννοείται ότι μερίμνησαν και για την παθητική άμυνα και έκτισαν φράγματα στις περισσότερες ακτές τής Γης, ώστε να ανακόψουν τυχόν παληρροϊκά κύματα που θα δημιουργούνταν.
Αρχαίοι Έλληνες ιερείς ψέλνουν για να φύγει ο Ερκόλουμπους
Επειδή ωστόσο ήταν προνοητικοί και είχαν στον χαρακτήρα τους να λαμβάνουν εναλλακτικά μέτρα ασφάλειας (πλαν Β, πλαν Γ, πλαν Δ κ.τ.λ.) ξεκίνησαν ένα project αρχειοθέτησης τού DNA όλων των ζωντανών ειδών τού πλανήτη. Προκειμένου να εξασφαλίσουν την ενδοειδική ποικιλότητα έκαναν μαζικές δειγματοληψίες αίματος / λέμφου από εκατομμύρια ζώα. Το project το ονόμααν ΚΙΒΩΤΟΣ: ΚΙΒ (Κωδικοποιόν Ίχωρ Βιωτών) ήταν η έκφραση που συνήθως χρησιμοποιούσαν για το DNA και τις συνοδές του ουσίες, ενώ το ΩΤΟΣ προστέθηκε επειδή στα θηλαστικά οι δειγματοληψίες γίνοταν από τα αυτιά για να μην ταλαιπωρούνται τα ζωάκια. Αντίγραφα τής αρχειοθήκης φυλάχθηκαν σε υποθαλάσσια αντιμαγνητικά καταφύγια, σε βάσεις στη Σελήνη και στον Άρη και, για επιπλέον ασφάλεια, σε διαστημόπλοια μόνιμης πτήσης.
Οι Έλληνες δεν φοβούνταν στην πραγματικότητα για κάποια ευρεία καταστροφή τού πολιτισμού τους για αυτό και δεν προχώρησαν σε αποθήκευση άλλων αρχείων.
Σπαράγματα από αργυλικούς μικροαμφορείς τής νεότερης αρχαίας Ελλάδας, στους οποίους φυλασσόταν ίχωρ από επιφανείς άνδρες τής Πολιτείας.
Όπως γράφει και ο Όμηρος στο έργο του, όλα θα πήγαιναν καλά αν, τρία χρόνια πριν την προσέγγιση τού Ερκόλουμπους, δεν επιτίθονταν στους Έλληνες τα Βριλ. Τα Βριλ άλλο που δεν ήθελαν να γίνει η καταστροφή και να τυλιχτεί η Γη σε σκοτάδι για εκατοντάδες χρόνια ώστε να εξασθενίσουν οι μισητοί τους Έλληνες. Από παλαιότερα την φύλαξη των Βριλ στο εσωτερικό τής Γης είχαν επωμιστεί οι Άτλαντες. Παρ’ ότι είχαν δηλώσει στο Σύνδεσμο Σμήνους Παραγήινων Ηλιακών Συστημάτων (ΣΣπΓΗΣ) ότι θα αποχωρούσαν από την Γη, όφειλαν λόγω των περιστάσεων να αφήσουν προσωπικό ασφάλειας για τη φύλαξη των Βριλ:
α) ηθικά λόγω τής υποδειγματικής φιλοξενίας των Ελλήνων στον πλανήτη,
β) τυπικά επειδή
i. ποτέ δεν δήλωσαν ότι παραιτούνται από αυτή την ευθύνη
ii. ποτέ δεν απαλλάχθηκαν από κάποιαν εξουσιοδοτημένη επιτροπή από αυτή την ευθήνη.
Ωστόσο οι Άτλαντες φεύγοντας ούτε προσωπικό ασφάλειας άφησαν ούτε κάποιο ιδιαίτερο σύστημα αντι-Βριλ, ούτε - πολύ περισσότερο – ειδοποίησαν τους Έλληνες.
Οι Έλληνες βρέθηκαν ξαφνικά απειλούμενοι από δύο εχθρούς (τον Ερκόλουμπους και τα Βριλ). Τα Βριλ έκαναν συντονισμένες επιθέσεις και κατέστρεψαν γαιωδετικούς σταθμούς τής ασπίδας αντιβαρύτητας. Επίσης πείραξαν τους ρυθμιστές κλίματος στα δωμάτια των ιερών ψαλτών και πολλοί βράχνιασαν και δεν μπορούσαν να τραγουδήσουν. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν εν μέρει να συμβούν φυσικές καταστροφές όταν πλησίασε ο Ερκόλουμπους. Σε πολλούς λαούς οι καταστροφές εκείνες πέρασαν στη λαϊκή μνήμη ως ο Κατακλυσμός. Ωστόσο με την φροντίδα των Ελλήνων το τοπίο σύντομα αποκαταστάθηκε (βλ. τον συμβολικό μύθο τού Δευκαλίωνα και τής Πύρας).
Οι Έλληνες δεν διαμαρτυρήθηκαν επίσημα στο ΣΣπΓΗΣ για την συπεριφορά των Ατλάντων και γενικά άφησαν να ξεχαστεί το θέμα. Το ΣΣπΓΗΣ ωστόσο κινήθηκε αυταπάγγελτα και κατείγγειλε στο δικαστήριο τού Κενταύρου τους Άτλαντες για αθέτηση συμμαχίας και εγκατάλειψη εν κινδύνω. Έως τώρα έχουν γίνει 1050 δίκες (προσμετρούνται όλες οι αναβολές, ενστάσεις κ.λπ.) και το θέμα εκκρεμεί. Παραγραφή θα γίνει περίπου σε 17000 χρόνια. Επόμενη δικάσιμος έχει οριστεί η 17/37βΖ/μμα (12η Μαΐου 2205).
Πέρα από αυτά, ήταν οι Έλληνες και η ελληνική γλώσσα που για μία φορά ακόμα είχαν σώσει από αφανισμό τη Γη και τους άλλους ανθρώπους.
Αυτά...
3. "Φοίνικες" & "Φοινικική Γλώσσα"
Πολλοί αναγνώστες μάς ρωτάνε για την Φοινικική γλώσσα και ειδικότερα για την συνεισφορά των Φοινίκων στο αλφάβητο.
Η Ροδούλα Χ. από τα Μάταλα μάς έγραψε: «Αν είναι αλήθεια ότι οι Φοίνικες συνέβαλαν στη δημιουργία τής γραφής, γράψτε τό πώς και πόσο. Τουλάχιστον να ξέρουμε την αλήθεια και να μην μας βασανίζουν αμφιβολίες».
Ο Γιάννης Κ. (Πειραιάς) ήταν πιο αυστηρός στο mail του: «Μας λένε οι “επιστήμονες” και οι “καλαμαράδες” ότι οι Φοίνικες βρήκαν τη γραφή. Εγώ δεν τα πιστεύω αυτά. Γράψτε επιτέλους τι έγινε να μπουν τα πράγματα στη θέση τους».
Εδώ στην Ελληνική Κλώσσα συσκεφθήκαμε πολύ και βαθιά. Βλέπετε υπάρχουν μυστικά, εξαιρετικής σημασίας, τα οποία δεν πρέπει να αποκαλύπτονται. Από την άλλη οι συνθήκες αλλάζουν στο πέρασμα τού χρόνου και κάποιες φορές αφήνουν πίσω τους συνήθειες που πια δεν έχουν λόγο ύπαρξης. Κάποια «μυστικά» επιβιώνουν μόνο ως ταμπού.
Σχετικά με το θέμα των «Φοινίκων» επικοινωνήσαμε με τους πιο σημαντικούς Έλληνες ερευνητές. Υπήρξαν διιστάμενες απόψεις και ίσως στο βάθος αμηχανία. Λαμβάνουμε λοιπόν σήμερα, ως Ελληνική Κλώσσα, την πρωτοβουλία να αποκαλύψουμε στο ευρύ κοινό την αλήθεια για τους Φοίνικες. Ένα μεγάλο μυστικό, το οποίο οι Έλληνες μύστες διαφύλαξαν για λόγους αρχής επί 2300 χρόνια, παρ’ ότι από την εποχή τού Βυζάντιου και μετά θα είχαν τεράστιο προσωπικό όφελος αν το αποκάλυπταν.
Οι αρχαίοι «Φοίνικες» ήταν Έλληνες. Η Φοινίκη ήταν μυστική ελληνική βάση στα παράλια τής ανατολικής Μεσόγειου, πλησίον τής Μεσοποταμίας. Ιδρύθηκε τον 18ο αιώνα π.Χ. και η θέση της επιλέχθηκε ώστε να μην προκαλέσει τους λαούς τής Μέσης Ανατολής. Σκοπός της ήταν να παρακολουθεί την διείσδυση των Νεφελίμ στους πληθυσμούς τής Μέσης Ανατολής και ιδιαίτερα στην ανερχόμενη Περσική Αυτοκρατορία.
Γίνεται έτσι φανερός ο λόγος για τον οποίο οι Έλληνες προτίμησαν αυτή την παραλλαγή. Φυσικά δεν περιορίστηκαν στην επόπτευση των Νεφελίμ. Προσέφεραν στους γειτονικούς λαούς αγαθά και γνώσεις, ώστε να προάγουν το πολιτισμικό τους επίπεδο και να τους κάνουν πιο ανθεκτικούς στη διάβρωση από τις διάφορες ρυπαρές φυλές που λυμαίνονταν την περιοχή (Νεφελίμ, εκατόγχειρες, Βριλ, τρολ κ.λπ.) (Λυσίμαχου Κορίνθιου, "Αποστολές Αμφικτυονίας πριν τους Περσικούς Πολέμους").
Για να μην αποκαλυφθούν, προσέφεραν τα αγαθά τους μέσω εμπορικών συναλλαγών αλλά φυσικά σε πολύ καλές τιμές και με φοβερές εκπτώσεις! Από την πλευρά των γνώσεων προσέφεραν γνώσεις ναυτιλίας, μεταλλουργίας, εικαστικών τεχνών (κινούμενα σχέδια), ικεμπάνα (αυτό ιδιαίτερα δεν ευόδωσε καθ’ ότι σε εκείνο το κλίμα δεν ευδοκιμούσαν τα ανθοφόρα φυτά) και πάνω από όλα την γραφή με ένα σωστό αλφάβητο. Σε ότι αφορά το τελευταίο προώθησαν ένα απλοποιημενο αλφάβητο – περιείχε μόνο σύμφωνα – προκειμένου να διευκολύνουν τους ανθρώπους που έρχονταν πρώτη φορά σε επαφή με αυτή την επινόηση. Για να μην δημιουργήσουν υποψίες σχετικά με την αληθινή τους ταυτότητα, το χρησιμοποιούσαν και οι ίδιοι στις συναλλαγές τους και στις καθημερινές ασχολίες, ενώ όταν ήθελαν να γράψουν κάτι σημαντικό στην εσωτερική τους επικοινωνία, χρησιμοποιούσαν φυσικά το ελληνικό αλφάβητο αλλά μόνο σε αιθερικές δέλτους (συσκευές σαν διαφανή ψηφιακά file-o-fax), των οποίων τα φύλλα εξαϋλώνονταν μετά την χρήση.
Το αλφάβητο έγινε δεκτό με ενθουσιασμό από τους περισσότερους λαούς (Εβραίους, Ασσύριους, Σουμέριους, Αιγύπτους, Βαβυλώνιους κ. ά.), σε άλλους με περισσότερη και σε άλλους με λιγότερη επιτυχία. Επιπρόσθετα, κάθε λαός εισήγαγε τροποποιήσεις, όχι βέβαια τόσο επειδή ήταν οφέλιμες, αλλά για να τονίσει την διαφορά του από τους άλλους. Στους αιώνες που ακολούθησαν, διάφοροι ξένοι καλοθελητές έφερναν στις ελληνικές πόλεις τα αλφάβητά τους παρουσιάζοντάς τα ως δείγματα υψηλής ευφυίας, γεγονός που προκαλούσε θυμηδία στους Έλληνες. Ωστόσο συγκρατούσαν τα γέλια τους προκειμένου να μην αποκαλυφθεί το μυστικό (Pharidon S, Malinkovits B, 1928).
Με το πέρασμα τού χρόνου, οι Έλληνες κάτω από την φενάκη των «Φοινίκων» συνεργάστηκαν και επηρέασαν θετικά πολλούς λαούς (Αιγύπτιους, Ασσύριους, Βαβυλώνιους, ακόμα και τους Πέρσες κ.ά.), οι οποίοι διαφορετικά θα ήταν πολύ επιφυλακτικοί απέναντι στο μεγαλείο και την ανωτερότητα των Ελλήνων. Η επιτυχής έκβαση τού σχεδίου οδήγησε τους Έλληνες να ιδρύσουν πολλά ανάλογα ορμητήρια με το ίδιο προκάλυμμα σε όλα τα παράλια τής Μεσόγειου. Η ύπαρξη των Φοινίκων ως πραγματικού, διαφορετικού λαού είχε γίνει τόσο πιστευτή, ώστε όταν μία ηγετική ομάδα των Ελλήνων (υπό τον Μέγα Αλέξανδρο) πήγε πλέον φανερά στη Φοινίκη και ανακοίνωσε ότι επρόκειτο περί ελληνικής βάσης, οι άλλοι λαοί δεν το πίστεψαν και θεώρησαν ότι συνέβαινε ελληνική, κατακτητική απόβαση!
Ο Μέγας Αλέξανδρος έκπληκτος πληροφορείται ότι οι γειτονικοί λαοί δεν πιστεύουν ότι οι Φοίνικες είναι Έλληνες μεταμφιεσμένοι
Η στρατηγική σημασία τής βάσης τής Φοινίκης ατόνισε μετά τον 8ο αιώνα π.Χ., όταν πλέον οι Νεφελίμ είχαν περιορίσει τα προγεφυρώματά τους στην Περσική αυτοκρατορία χωρίς δυνατότητα περαιτέρω εξάπλωσης (Λυσίμαχου Λάκωνος, "Αποστολές Αμφικτυονίας μετά τους Περσικούς Πολέμους"). Ο περιορισμός αυτός πιστοποιούσε την επιτυχία τής συνολικής ελληνικής επιχείρησης. Μετά την πλήρη εκδίωξη των ρυπαρών φυλών από την ευρύτερη περιοχή τής Μεσόγειου, οι Έλληνες έκλεισαν τις μυστικές «Φοινικικές» βάσεις (1ος αιώνας π.Χ.).
Προηγούμενο κεφάλαιο: Ειδικά ιστορικά θέματα - 1
Περιεχόμενα: Ελληνική Κλώσσα - Εισαγωγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου